سنگ نبشته سقندل (سیقین دل) در کوهی به نام زاغی یا قیه در سه کیلومتری شرق ورزقان از توابع اهر قرار دارد. به عبارت دیگر می توان گفت روستای سقندل در ۷ کیلومتری شرق شهرستان ورزقان، در مسیر جاده اهر ورزقان واقع شده و کتیبه میخی اورارتوئی در ۳ کیلومتری این روستا و بر دامنه کوه زاغی بر سینه سنگی یکپارچه و مرتفع منقور است.
طول سنگ نبشته سقندل ۱۱۵ و عرض آن ۴۷ سانتی‌متر و مشتمل بر ۱۰ سطر است. این کتیبه را محمد جواد مشکور کشف کرد و در سال ۱۳۳۰ شمسی آن را به جهانیان شناساند. همین کتیبه را بعدها دانشمند اورارتوشناس گرجی به نام ملیکشویلی از روی عکس آن خواند و نتیجه پژوهش خود را در این باره در سال ۱۹۶۰ انتشار داد.
سنگ نبشته سقندل به ساردوی دوم (۳۳-۷۵۰ ق.م) پسر آرگیشتی اول تعلق دارد و در آن از حمله به ناحیه کوهستانی پولو آدری و گشودن ۲۱ دژ و تصرف ۴۵ یا ۴۴ شهر در یک روز، سخن می‌رود.
ملیکشویلی حدس زده است که پولو آدری محل زندگی یک طایفه کوه‌نشین در شمال آذربایجان ایران بوده و کتیبه به حوادث سال‌های ۴۵-۷۴۷ قبل از میلاد مربوط می‌شود.
متن ترجمه فرمان مزبور عبارتست از:
۱) عرابه جنگی خالدی به راه افتاد.
۲) آن به کادیااونی پادشاه پولوآدی حمله کرد.
۳) پولو آدی ناحیه ای کوهستانی است. بیاری خالدی توانا.
۴) در عرابه جنگی نیرومند خالدی این لشکرکشی
۵) سر دوری پسر ارگیشتی صورت گرفت.
۶) سر دوری گوید: من بیست و یک قلعه را گرفتم.
۷) من در یک روز چهل و پنج شهر را تصرف کردم. لیپ لی اونی.
۸) شهر پادشاه و شهر مستحکم را در جنگ گرفتم.
۹) سر دوری پادشاه مقتدر، شاه بزرگ.
۱۰) شاه کشورها، شاه مملکت بیا ای نی و فرمانروای شهر توشپاست.
این کتیبه به شماره ۷۹۵ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
